Ervaringsdeskundige Peter De Vos: “Mensen zien openbloeien geeft zoveel voldoening”

Ik ben Peter. Psychisch kwetsbaar met een verslavingsverleden, wat ik als ervaringsdeskundige gebruik om andere lotgenoten te ondersteunen en hoop te brengen. Onlangs las ik een reactie van iemand die niet kon begrijpen waarom mensen ervaringswerker in de geestelijke gezondheidszorg willen worden. Hij benoemde het als 'mentaal masochisme'. Jaren vechten om uit hun psychisch onbehagen te geraken, om er dan in te gaan werken.

Waarom ben ik ervaringswerker bij Multiversum geworden?
Omdat mensen in moeilijke periodes, tijdens hun overlevingsstrijd, de hele tijd (verwijtende) opgestoken wijsvingers voor de neus krijgen. Ik moet er geen tekeningetje bij maken dat dit niet bevorderlijk is voor hun welbehagen. Dit terwijl ze vooral nood hebben aan een uitnodigende uitgestoken hand. Een hand van iemand die weet hoe het is om diep te zitten. Die samen met de persoon in kwestie op zoek gaat naar het geschikte pad. Stapje voor stapje, op eigen tempo, richting nieuwe hoop, moed en positieve zelfwaarde.

Daarom mijn keuze om mij te herscholen naar ervaringswerker. Ik wil een van deze uitgestoken handen zijn. Het is ondertussen bewezen dat ervaringswerk (liefst in tandem met professionele hulpverlening) zeer effectief werkt en hopelijk de standaard naar de toekomst toe. Al besef ik dat er nog veel werk aan de winkel is.

Is het niet zwaar?
Elke werkdag, een uurtje voor ik ga slapen, maak ik tijd vrij om te (zelf)reflecteren over de afgelopen dag. Dit tijdens het inkleuren van een mandala. Wat kwam vandaag zeer dichtbij, waarom roept dit deze gevoelens op? Had ik een situatie anders kunnen aanpakken? Door dit te doen kan ik alle emoties in het juiste vakje plaatsen en losse eindjes aan elkaar knopen. Lukt dit niet, dan spreek ik mijn collega-mentor en/of een andere ervaringswerker erover aan. Tot op vandaag is het mij in elk geval gelukt om er geen mentale schade aan over te houden. Integendeel zelfs. Mensen die je probeert te helpen zien openbloeien en hun eigen leven terug in eigen handen nemen geeft zoveel voldoening. En laat die voldoening mijn levensbascule nu net in balans houden.

Ik ben trots op de weg die ik afgelegd heb, zodat ik nu mijn leven zin kan geven door als 'hoopverlener' mijn kennis met anderen te delen die het moeilijk hebben...