PVT verhuist van Malle naar Boechout: “We zullen een nieuwe thuis moeten creëren voor de bewoners”
De medewerkers en bewoners van PVT De Wijngaard (Wooneenheid Bloesem) verhuizen van Malle naar Boechout. Een verhuis betekent een nieuwe start, maar er komen ook minder leuke dingen bij kijken. Irm, Marina en Roel vertellen hoe ze er tegenover staan.
Irm - Zorgkundige (60)
“Eerlijk gezegd, ik had gehoopt niet meer te moeten verhuizen. Nog 1 jaar en dan kan ik met vervroegd pensioen. In het begin dacht ik: ‘nog een verhuis...’. Maar voor de bewoners is het nog veel erger. We zullen vooral voor hen een nieuwe thuis moeten creëren. Dat is iets dat je zelf moet doen, samen met de mannen! Toen we naar Malle kwamen, voelden we ons ook niet direct thuis, hoor. Toen dachten we: ‘allez, nu steken ze ons hier in de bossen’. Maar na een tijdje zagen we hoe mooi het hier kan zijn, zeker in de zomer. En het gebouw, dat was gewoon een doolhof in het begin. Het gebouw zelf zal ik trouwens niet missen: de lift, de overstromingen, ...”
Marina - Verpleegkundige (42)
“Ik denk dat er nog veel tranen gaan vloeien de volgende maanden. Ik vind het vooral erg dat sommige bewoners niet meegaan. Ik ken hen al 17 jaar, dat is familie. Voor hen is het ook erg. Ze zullen vrienden verliezen, want dat zijn ze wel. Komen werken met de fiets zit er ook niet meer in. We zullen nu carpoolen. De omgeving missen, dat bos, dat wordt ook moeilijk. Toen ik de eerste keer het gebouw in Boechout zag, dacht ik “Oei”. Maar intussen zie ik ook positieve kanten. Er is potentieel, de kamers voor onze bewoners zijn bijvoorbeeld ruimer. Er zijn ook zaken die ik niet zal missen. De overstromingen, de lekken, de kapotte lift, … We zullen ook niet meer de buitenstaanders van Malle zijn, we horen er nu echt bij en zullen zo ook meer hulp krijgen. Nu nog veel en hard werken om alles op tijd klaar te krijgen.”
Roel - Verpleegkundige (40)
“Ik werk hier nog maar anderhalf jaar en wist dat ik op termijn naar Boechout zou moeten gaan. Ik heb al een paar verhuizen meegemaakt en weet wat dat doet met een groep. Sommige mensen staan open voor veranderingen, anderen niet. Maar we moeten het gewoon samen doen. Bewoners zullen nieuwe mensen leren kennen, maar dat gebeurt hier ook, dat is niet nieuw. Ik ben vooral blij dat ze zullen kunnen deelnemen aan de activiteiten van de centrale werking. Het gebouw in Boechout, dat is een uitdaging. Maar sfeer moet je zelf creëren. Ik ga wel de rust van de bossen missen. Daar zit je op een domein, hé.”